Ιωάννα Κωνσταντάκου
Η Ιωάννα Κωνσταντάκου γεννήθηκε το 1969 και αποφοίτησε από τα εκπαιδευτήρια Ζηρίδη Λύκειον η Αθήνα το 1986. Σπούδασε στην γειτονική Ιταλία Αγγλική και Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Tuscia di Viterbo με καθηγητή το γνωστό Νεοελληνιστή Mario Vitti. Υπό την αιγίδα και την υποστήριξη του Μ. Vitti. συντάσσει αργότερα και την διατριβή της πάνω στην πρόσληψη του ποιητικού λογού του T. S. Eliot στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα κάνει στροφή 180 μοιρών και αποφασίζει να απασχοληθεί στον επιχειρηματικό τομέα των κατασκευών δημοσίου και ούσα μια από τους βασικούς μέτοχους της ΘΕΣΣΑΛΙΚΗΣ Α.Τ.Ε. ενσωματώνεται στην στελέχωση της εταιρείας.
Την αγάπη της όμως για την λογοτεχνία δεν την απαρνήθηκε ποτέ. Έτσι λίγα χρόνια αργότερα, το 2004, σε μια δύσκολη εποχή για το διήγημα στην Ελλάδα, εκδόθηκε το πρώτο της λογοτεχνικό πόνημα, μια σειρά σπονδυλωτών διηγημάτων με τίτλο «Ένταση» από τις εκδόσεις Ροές.
Πρόκειται για εννέα εκτεταμένα διηγήματα, ή καλυτέρα μικρές νουβέλες, που θεωρήθηκαν από τους κριτικούς σαν το πρώτο δείγμα γραφής μιας νέας πεζογράφου με αξιοπρόσεκτες μυθοπλαστικές ικανότητες, νευρώδες ύφος, στερεή δομή και σασπένς. Ο αναγνώστης θα συναντήσει στις σελίδες αυτού του βιβλίου καταστάσεις καθημερινές αλλά απροσδόκητες, χαρακτήρες πειστικούς και αναγνωρίσιμους. Η ιδιαιτερότητα των ιστοριών είναι ότι οι πρωταγωνιστές τους εκ περιτροπής οδηγούν τη ζωή τους ή οδηγούνται από αυτή κόντρα στα γεγονότα και ξαφνικά αντιδρούν κατά τον λιγότερο προβλέψιμο τρόπο προκαλώντας μικρές ή τεράστιες ανατροπές. Κατά κοινή ομολογία ένα ακόμα χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι ότι όταν το ανοίξεις θα το διαβάσεις απνευστί, δεν μπορείς να το αφήσεις.
Τέσσερα χρόνια αργότερα εκδόθηκε, πάντα από τον οίκο Ροές, το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Έρωτας στο Κόκκινο». Σε αυτό το έργο, το αιώνιο και το πεπερασμένο περιγράφονται με αιχμηρή γραφίδα από τη νεαρή συγγραφέα. Πρόκειται φαινομενικά για μια απλή ιστορία αγάπης η όποια όμως καταλήγει κολασμένη στην απλότητα της, ακολουθούμε μια συναρπαστική διαδρομή χωρίς ανάσα σαν πολύστροφη μονοκονδυλιά στον λαβύρινθο του ερώτα. Η δομή είναι κινηματογραφική, οι καλοστημένες σκηνές εναλλάσσονται με γρήγορους ρυθμούς, η πλοκή εξελίσσεται ανήσυχη και νευρώδης. Ο αναγνώστης παρακολουθεί με αδυσώπητο ενδιαφέρον την πορεία μιας σχέσης μέχρι την κορύφωση της και από εκεί μέχρι την τελική έκβαση, την εξαγορά μιας επόμενης ζωής με το ακριβές αντίτιμο της αυτογνωσίας.
Αν και νέα στο χώρο της πεζογραφίας, η Ιωάννα Κωνσταντάκου έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον αναγνωστών και αρκετών κριτικών από τους οποίους θεωρείται μια πολλά υποσχόμενη πένα.