Τάσος Γκούφας

Δύο χώρες, δύο πόλεις!!

Όταν σκέφτομαι τα χρόνια που πέρασαν από το σχολείο με πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία.

Στα εκπαιδευτήρια Ζηρίδη με έγραψαν οι γονείς μου το 1983, στην Τετάρτη Δημοτικού. Ακόμα θυμάμαι το προφορικό και γραπτό τεστ που έπρεπε να περάσω με επιτυχία, για να κάνω τα δειλά πρώτα βήματά μου λίγες ημέρες αργότερα στο χώρο του σχολείου, όπου με υποδέχτηκε ο πρώτος μου δάσκαλος, ο κ. Αναγνώστου.

Τελευταία φορά που είδα το κτήριο του σχολείου ήταν στην αποφοίτησή μου το 1992. Ωστόσο, παρόλο που δεν υπάρχει πλέον, μπορώ κλείνοντας τα μάτια να ξαναζήσω εκεί στη Λεωφόρο Κηφισίας, σαν να ήταν εχθές, τις αγωνίες και τα όνειρα, τις σκανταλιές και τις ικανοποιήσεις, τα φλερτ και τα καβγαδάκια με φίλους και τις αναμετρήσεις μας με τους μαθητές από τα «αντίπαλα» σχολεία!

Αφήνοντας το σχολείο ξεκίνησα τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που έμελλε αρκετά χρόνια αργότερα να δραστηριοποιηθώ επαγγελματικά και να γίνει η δεύτερη πόλη μου. Βρέθηκα εκεί φοιτητής στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας κι εκεί ολοκλήρωσα τον πρώτο κύκλο σπουδών μου το 1997 στον τομέα της Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων.
Η επιθυμία μου να καταρτιστώ περισσότερο στον τομέα του Τουρισμού με οδήγησε στο Πανεπιστήμιο του Surrey της Μ. Βρετανίας, απ’ όπου το 1998 απέκτησα το δεύτερο πτυχίο μου, MSc in Tourism Marketing.

Επέστρεψα στην Αθήνα, καθώς έπρεπε να εκπληρώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις και αμέσως μετά έπιασα κατευθείαν δουλειά στον τομέα μου.

Γρήγορα χρειάστηκε να κάνω καθοριστικές επιλογές. Αποκτώντας εργασιακή εμπειρία μετά από επιτυχημένη ενασχόληση σε ταξιδιωτικά γραφεία στην Αθήνα, μου προσφέρθηκε εργασία με καλύτερους όρους και προοπτικές στη Θεσσαλονίκη! Το τόλμησα και ξαναγύρισα!

Εδώ πια ξεκίνησα να εργάζομαι σε διευθυντικές θέσεις σε 2 μεγάλα τουριστικά γραφεία έως το 2006, ώσπου πήρα την απόφαση να δημιουργήσω τη δική μου τουριστική επιχείρηση, αρχικά με εξειδίκευση στο επαγγελματικό ταξίδι και τη διοργάνωση συνεδρίων και αργότερα με όλο το φάσμα των ταξιδιωτικών υπηρεσιών.

Δεν το κρύβω ότι αρχικά ήμουν διστακτικός στο να μετακινηθώ σε μια μικρότερη πόλη, σκεπτόμενος ότι ίσως εδώ να είχα λιγότερες ευκαιρίες.
Ευτυχώς, όμως, είναι η φύση της δουλειάς μου τέτοια, και πολύ περισσότερο δε όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια, που ελάχιστα επηρεάζεται από το πού βρίσκεται η έδρα σου. Εφόσον όλη η επικοινωνία και η διεκπεραίωση γίνεται μέσω e-mail, λίγη σημασία έχει αν ο πελάτης σου βρίσκεται στο διπλανό τετράγωνο ή στην Αμερική! Και όσο για την προσωπική επαφή, όλοι βρίσκονται a flight away! Tι δουλειά κάνουμε άλλωστε!!!

Στην προσωπική μου ζωή ο γάμος μου και η γέννηση της κόρης μου το 2004 με εδραίωσαν πια για τα καλά εδώ, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχασα τις επαφές μου με τους φίλους και γνωστούς μου στην Αθήνα.

Λυπάμαι που δεν κράτησα όσες επαφές θα ήθελα με το σχολείο μας, αλλά η καθημερινότητα με τα ομολογουμένως δύσκολα ωράρια, τα ταξίδια και η απόσταση αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα αναβλητικότητας.
Ευτυχώς που η κοινωνική δικτύωση μέσω του Facebook καθώς και κάποιες αραιές συναντήσεις μας βοηθούν να θυμόμαστε το ότι κάποτε υπήρξαμε παρέα, φίλοι, συμμαθητές. Αναπολούμε ιστορίες από τα υπέροχα μαθητικά μας χρόνια και διασκεδάζουμε με τις διηγήσεις που ακόμα και τώρα μας δίνουν άφθονες δόσεις γέλιου!

Για το μέλλον κρατώ αισιόδοξη στάση, γιατί, ειδικά στον τομέα μου, καθώς ο τουρισμός αποτελεί μια από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας, πιστεύω πως υπάρχουν ευκαιρίες και ότι όσοι επαγγελματίες κάνουν καλά τη δουλειά τους, διατηρούν υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και κάνουν μια σωστή και προσαρμοσμένη στη νέα πραγματικότητα διαχείριση της επιχείρησής τους, θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις όποιες δυσκολίες.