Πολλοί κάνουν λόγο για τις θετικές επιδράσεις που ασκεί το θέατρο στην ψυχολογία μας, καθώς μέσα από μια θεατρική παράσταση περνάμε σ’ έναν άλλο κόσμο και ξεφεύγουμε για λίγο από τη δική μας πραγματικότητα και τα προβλήματα που αυτή κουβαλάει. Αυτή η αλλαγή αποτελεί τονωτική ένεση για κάθε άνθρωπο και πολύ περισσότερο για εκείνα τα παιδιά, των οποίων τη ζωή καλύπτουν γκρίζα σύννεφα. Με το σκεπτικό αυτό ιδρύθηκε πριν 10 χρόνια η «κινητή μονάδα θεάτρου».
Το 2001 ο ηθοποιός και καλλιτεχνικός διευθυντής του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου» Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια ομάδα παιδικού θεάτρου. Απώτερος στόχος δεν ήταν να προσθέσει άλλη μια παιδική σκηνή στο θεατρικό χάρτη της Αθήνας, αλλά να προσφέρει τη χαρά της θεατρικής εμπειρίας σε παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε θέατρο. Κατά δήλωση του ίδιου: «Αυτό το θέατρο είναι πολύ ουσιαστικό για μας. Μας υπενθυμίζει τον κοινωνικό ρόλο του θεάτρου, κάτι που μέσα από τις φιλοδοξίες μας ξεχνάμε πολλές φορές». Έτσι, δημιουργήθηκε η «κινητή μονάδα θεάτρου», η οποία επισκέπτεται νοσοκομεία, ιδρύματα, ορφανοτροφεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, γυναικείες φυλακές, πυρόπληκτες περιοχές και χαρίζει χαρά και ψυχαγωγία στους μικρούς και διψασμένους για χαμόγελα φίλους της. Πρόκειται για το μοναδικό πρόγραμμα στην Ελλάδα που γίνεται από επαγγελματικό θέατρο σε σταθερή και καθημερινή βάση δίνοντας κάθε χρόνο συνολικά περίπου 150-180 παραστάσεις.
Η ομάδα αποτελείται από τρεις ηθοποιούς, οι οποίοι παρουσιάζουν ένα έργο ειδικά γραμμένο για την περίσταση, μικρής διάρκειας (περίπου 40′) και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τα σκηνικά.
Εμείς είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με την ηθοποιό Ντίνη Ρέντη, συντονίστρια της ομάδας και μια εκ των πρωταγωνιστών, η οποία μας αποκάλυψε όσα βιώνει από αυτή την εμπειρία.
«Θα σας μιλήσω για την εμπειρία μου από τις παραστάσεις στα νοσοκομεία. Όταν πηγαίνουμε εκεί, στα μάτια των παιδιών φαντάζουμε σαν μια όαση δροσιάς μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα του νοσοκομείου. Ο ένας ηθοποιός φωνάζει από τα δωμάτια τα παιδιά, όσο οι άλλοι στήνουν την παράσταση. Τα παιδιά γεμάτα ανυπομονησία ξεχύνονται στους διαδρόμους, άλλα μόνα και άλλα με τους γονείς τους. Τότε είναι που εμείς πρέπει να σταθούμε όρθιοι και να μη λυγίσουμε συναισθηματικά. Είναι σκληρό να βλέπεις μικρά παιδάκια να ταλαιπωρούνται. Τότε το μόνο που σκέφτεσαι, το μόνο που θέλεις και το δίνεις ως υπόσχεση στον εαυτό σου είναι να τα κάνεις να χαμογελάσουν και να ξεχάσουν για λίγο ό,τι τα πονά. Οι αντιδράσεις τους στο τέλος της παράστασης είναι εντελώς διαφορετικές από τις αντιδράσεις των παιδιών στο θέατρο. Το χειροκρότημα αυτών των παιδιών αποκτά άλλη αξία, άλλη βαρύτητα. Ακόμα κι αν κάποια από αυτά έχουν ορό, βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους για να χειροκροτήσουν, όπως χτυπώντας το χέρι πάνω στο πόδι ή στο στήθος. Αυτή η εκδήλωση ευχαρίστησης και αγάπης είναι η αμοιβή μας! Άλλες φορές, μετά το τέλος της παράστασης, τα παιδιά μας πλησιάζουν και μας ρωτούν για το έργο. Βλέπεις στα μάτια τους τον ενθουσιασμό και την ανάγκη να μιλήσουν για κάτι που να μην έχει σχέση με φάρμακα και θεραπείες. Στην ομάδα είμαι σχεδόν από την ίδρυσή της. Θυμάμαι πολλά περιστατικά. Ένα όμως έχει χαραχτεί βαθιά μέσα στη μνήμη μου… Μια φορά, στο νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, παίζαμε για ένα παιδάκι, το οποίο δεν μπορούσε να μετακινηθεί και ήταν μαζί με τους γονείς του. Στο τέλος της παράστασης οι γονείς συγκινημένοι θέλησαν να μας ευχαριστήσουν δίνοντάς μας χρήματα να πιούμε στην υγειά τους. Στιγμές ανθρώπινες, στιγμές βαθιά συναισθηματικές, στιγμές αξέχαστες…»
Έτσι, λοιπόν, οι τρεις μάγοι επισκέπτονται όλο το χειμώνα διάφορους χώρους στην Αθήνα, διώχνουν μακριά το μαύρο σύννεφο και με τα μαγικά τους φίλτρα φωτίζουν τα προσωπάκια πολλών παιδιών…
Στη σημερινή εποχή, που όλοι καλούμαστε να ανανεωθούμε και να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες διαβίωσης ή ακόμα και επιχειρηματικής κατεύθυνσης, ώστε να οδηγηθούμε στους πολυπόθητους ρυθμούς ανάπτυξης, ο τουρισμός είναι το μοναδικό εγχώριο και ταυτόχρονα εξαγώγιμο προϊόν που διαφαίνεται ως ελπίδα στον ορίζοντα.
Η χώρα μας, κατέχοντας την πλέον προνομιακή γεωγραφική θέση, χαρίζει απλόχερα την πολυτέλεια του μεσογειακού κλίματος που σε συνδυασμό με την υγιεινή μεσογειακή διατροφή αποτελεί μια διάσημη πλέον συνταγή υγείας, ευζωίας και ευεξίας. Αν αναλογιστεί κανείς και τον πλούτο των φυσικών πηγών της Ελλάδας – 850 καταγεγραμμένες πηγές – έχουμε το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα να εκσυγχρονίσουμε τις τουριστικές επιχειρήσεις προς τη σωστή εκμετάλλευση των προνομίων αυτών, είτε σε ιαματικό τουρισμό είτε σε τουρισμό υγείας γενικότερα.
Ήδη πολλές τουριστικές επιχειρήσεις, ως προστιθέμενη αξία στο ήδη υπάρχον προϊόν τους, προσφέρουν παροχές Spa και ιαματικών θεραπειών ή θαλασσοθεραπείες, με σύγχρονες εγκαταστάσεις και ποικιλία επιλογών σε όλη την επικράτεια. Τα τουριστικά γραφεία έρχονται να προτείνουν οργανωμένα πακέτα με ειδικές προνομιακές τιμές για όλο το χρόνο σε μια μεγάλη μερίδα πελατών που ανταποκρίνεται θετικά στο εξειδικευμένο αυτό είδος τουρισμού. Η πίεση της καθημερινότητας, οι εξοντωτικοί ρυθμοί και η γκρίζα εικόνα της αστικής ζωής διαμορφώνουν ένα κοινό που η απεγκλώβισή του από όλα αυτά είναι πρωταρχικό μέλημα με στόχο τη φροντίδα του σώματος και της υγείας του γενικότερα. Η σωματική, πνευματική, ψυχική και συναισθηματική αναζωογόνηση του ατόμου μακριά από τη ρουτίνα σε ένα χαλαρωτικό και όμορφο περιβάλλον είναι ο βασικός στόχος.
Η χαλάρωση και η ευεξία που επιτυγχάνεται στα σύγχρονα κέντρα τουρισμού υγείας οριοθετούν για πολλούς μια αναγκαία απόδραση ακόμα και σε ετήσια βάση, αν όχι συχνότερα. Σαφώς οι ανταγωνιστικές τιμές είναι αυτές που καθορίζουν την προτίμηση των πελατών, ειδικότερα όταν μπορεί να έχει αντίστοιχες παροχές με οικονομικότερες συνθήκες σε χώρες του εξωτερικού. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Ρουμανία, όπου στις ακτές της φημισμένης λουτρόπολης Eforie Nord πολλοί Έλληνες απολαμβάνουν κάθε χρόνο εβδομάδες θεραπευτικών διακοπών συνδυάζοντας την ξεκούραση με ιατρικές ή απλά αισθητικές θεραπείες σε εξαιρετικά ανταγωνιστικές τιμές.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αξιόλογες προσπάθειες που αφορούν σύγχρονες και πολυτελείς εγκαταστάσεις θεραπευτικού και ιαματικού τουρισμού, τουρισμού αναζωογόνησης, ομορφιάς και ευεξίας και επιπλέον θαλασσοθεραπείας ή θερμαλισμού, τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό επίπεδο που θα πρέπει να στηριχθούν και να προωθηθούν ανάλογα.
Ας μην ξεχνάμε ότι η φροντίδα της υγείας έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και τον Ιπποκράτη, μια κληρονομιά την οποία έχουμε την αποκλειστική ευθύνη να διανθίσουμε, να προωθήσουμε και να διαφημίσουμε σε όλο τον κόσμο.
«Νους υγιής εν σώματι υγιεί», έλεγαν οι αρχαίοι – το αντιπροσωπευτικότερο γνωμικό για να πυκνώσει μια ολόκληρη στρατηγική και να μιλήσει στοχευμένα στο κοινό που έχουμε ανάγκη ως χώρα στη σημερινή εποχή, ώστε να βγούμε κερδισμένοι στο στοίχημα της προόδου και της πολυπόθητης ανάπτυξης.
INFO
Δημήτρης ΞυδιάςΑπόφοιτος : 1992
Ιδιοκτήτης - Διευθυντής Τουριστικού Γραφείου Acadimos Holidays
Τηλ : 210 38 05 211
http://www.acadimostravel.gr
xydias@acadimostravel.gr
Χρόνια τώρα, η επιστήμη αποδεικνύει την αναμφισβήτητη χρησιμότητα των βιταμινών και ιχνοστοιχείων στην ανθρώπινη υγεία. Πώς αλλιώς; Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία αποτελούν απαραίτητα λειτουργικά και δομικά μέρη του οργανισμού μας, χωρίς τα οποία γρήγορα επέρχεται ασθένεια και θάνατος. Τα ιχνοστοιχεία είναι τα κοινώς λεγόμενα μέταλλα και χημικά στοιχεία που βρίσκονται σε ισχνές ποσότητες στο σώμα μας και οι βιταμίνες είναι ουσίες που χρησιμεύουν σε ζωτικές χημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Μία από τις βασικότερες πηγές των βιταμινών και ιχνοστοιχείων αποτελεί μία ισορροπημένη διατροφή με βάση τα φρούτα και τα λαχανικά. Όμως, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η κατανάλωση fast food πολλές φορές μας στρέφει στη λήψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων σε χάπια, καθώς ο υγιεινός τρόπος διατροφής πολλές φορές απαιτεί χρονοβόρες συνταγές και προετοιμασίες. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονος προβληματισμός στην παγκόσμια βιβλιογραφία για το πραγματικό όφελος των συμπληρωμάτων διατροφής στην ανθρώπινη υγεία.
Τα συμπληρώματα διατροφής συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε γυναίκες άνω των 65 χρόνων.
Προς έκπληξη της επιστημονικής κοινότητας η χρήση χαπιών ως συμπληρωμάτων διατροφής αποδεικνύεται δυστυχώς επιβλαβής για τη δημόσια υγεία, όπως έδειξε μία μεγάλη μελέτη 38,772 γυναικών στις Η.Π.Α., οι οποίες παρακολουθούνταν για 22 χρόνια. Στη μελέτη αυτή, η χρήση πολυβιταμινών, βιταμίνης Β6, φυλλικού οξέως (folic acid), μαγνησίου (Mg), χαλκού (Cu) και σιδήρου (Fe) συνδέθηκε με αυξημένη θνητότητα σε σύγκριση με γυναίκες που δεν έπαιρναν τα συμπληρώματα αυτά. Αντιθέτως, η χρήση ασβεστίου και βιταμίνης D συνδέθηκε με μειωμένη πιθανότητα θανάτου στις ίδιες γυναίκες.
Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα, που έρχεται να προστεθεί σε ένα ολοένα αυξανόμενο όγκο δεδομένων από προηγούμενες μελέτες, είναι ότι η χρήση αντιοξειδωτικών, όπως η βιταμίνη Ε, Α και β-καροτένιου, μείωσαν την επιβίωση σε γηραιότερες γυναίκες. Ενδεχομένως, η οξείδωση των ιστών, ή αλλιώς η γήρανσή τους μέσα από χημικές διαδικασίες, να είναι απαραίτητη για… την επιβίωσή μας.
Η βιταμίνη Ε συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη
35,000 άντρες εθελοντές έλαβαν βιταμίνη Ε ή/και σελήνιο σε μία μελέτη της επίδρασης των ουσιών στην ανθρώπινη υγεία. Βέβαια, η μελέτη αυτή διεκόπει πρόωρα, καθώς παρουσιάστηκε μεγάλο ρίσκο για την υγεία των συμμετεχόντων. Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα των ανδρών που κατανάλωναν βιταμίνη Ε παρουσίασαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη. Χαρακτηριστικά ανά 1000 λήπτες βιταμίνης Ε, 76 παρουσίασαν καρκίνο, μία αύξηση που ισοδυναμεί με 17% αυξημένο ρίσκο. Βέβαια, η δόση που χρησιμοποιήθηκε ήταν αρκετά μεγαλύτερη από τις συνιστώμενες, αλλά δεν παύουν τα ευρήματα αυτά να κλονίζουν την πεποίθησή μας ότι τα συμπληρώματα διατροφής είναι αθώα και υπεράνω πάσης υποψίας.
Αν και η μελέτη αυτή δείχνει μία απλή συσχέτιση και όχι απαραίτητα αιτιολογική συνάφεια, είναι φανερό ότι τα συμπληρώματα διατροφής μπορεί να μην είναι τόσο άκακα όσο φαίνονται, τουλάχιστον για γυναίκες και άνδρες προχωρημένης ηλικίας. Εξάλλου η μελέτη έρχεται να προστεθεί σε άλλες παλαιότερες, οι οποίες υποστηρίζουν παρόμοια διδάγματα. Όμως, αν και δεν αποδεικνύεται άμεσα κάποια συσχέτιση, θα χρειαστούν και άλλες μελλοντικές μελέτες να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα.
Σκεπτόμενος κανείς ότι το 1/3 των πολιτών στις ανεπτυγμένες κοινωνίες καταναλώνει συμπληρώματα διατροφής, οι συνέπειες ενός τέτοιου ευρήματος μπορεί να είναι τεράστιες. Παρ’ όλα αυτά ένα είναι σίγουρο: Η λήψη των θρεπτικών συστατικών μάς είναι σίγουρα πιο ασφαλής από φυσικές πηγές, όπως η κατανάλωση των Μεσογειακών μας αγαθών, δηλαδή φρούτων, λαχανικών και ελαιόλαδου.
INFO
Θεμιστοκλής ΚουρκουμπέτηςΑπόφοιτος : 2002
Ιατρός Πανεπιστημίου Αθηνών, Μεταδιδακτορικός ερευνητής Πανεπιστημίου Harvard, τμήμα Λοιμωξιολογίας Γενικού Νοσοκομείου Μασαχουσέτης
tkourkoumpetis@partners.org
Αισθητική Χειρουργική: Αυξητική στήθους
Η αυξητική στήθους αυξάνει τον όγκο και το προφίλ του στήθους, με σκοπό την αρμονία στις αναλογίες του σώματος. Η αυξητική στήθους μπορεί να εφαρμοστεί επίσης μετά από σημαντική μείωση του όγκου του στήθους λόγω εγκυμοσύνης ή λόγω σημαντικής μείωσης του βάρους. Στις περιπτώσεις αυτές συχνά συνδυάζεται με ανόρθωση μαστών. Η επέμβαση γίνεται μέσω μικρής τομής που είναι κρυμμένη σε ειδικά επιλεγμένη περιοχή, ώστε να μην είναι εμφανής. Σημαντικές παράμετροι που καθορίζουν το τελικό μέγεθος του στήθους είναι η προϋπάρχουσα ανατομία του στήθους, η ελαστικότητα του δέρματος και ο σωματότυπος της ενδιαφερόμενης. Χρησιμοποιούνται ενθέματα σιλικόνης, που τοποθετούνται σε ειδικά διαμορφωμένη κοιλότητα που δημιουργείται πάνω ή κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ. Τα ενθέματα τελευταίας τεχνολογίας που χρησιμοποιούνται είναι τα ενθέματα συνεκτικής γέλης σιλικόνης (cohesive gel silicone implants), τα οποία είναι ελαστικά και έχουν την υφή φυσικού μαστού. Μετά από εκτεταμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες έρευνες, αποδείχτηκε ότι τα ενθέματα σιλικόνης είναι απολύτως ασφαλή και δεν προκαλούν κάποια νόσο, ούτε επηρεάζουν το θηλασμό, αρκεί να έχει γίνει σωστή ανατομική τοποθέτηση των ενθεμάτων.
Όσον αφορά στην αισθητική προσέγγιση, σημαντικό είναι να έχουν γίνει λεπτομερώς οι απαραίτητες μετρήσεις πριν το χειρουργείο, ώστε η διάμετρος του ενθέματος να ταιριάζει στην ενδιαφερόμενη. Αφού τοποθετηθεί το ένθεμα, δίνεται έμφαση η προβολή του μαστού να είναι τέτοια, ώστε να υπάρχει φυσική μετάβαση από το θώρακα στο στήθος και να μην δημιουργείται το «περίγραμμα-σκαλοπάτι», στο οποίο το ένθεμα είναι εμφανές και το αποτέλεσμα αφύσικο. Η αυξητική στήθους πραγματοποιείται ως χειρουργείο μιας ημέρας.
Επανορθωτική Χειρουργική: Αποκατάσταση στήθους μετά από μαστεκτομή
Η αποκατάσταση μαστού ενδείκνυται σε περιπτώσεις, στις οποίες έχει αφαιρεθεί είτε ο ένας ή και οι δύο μαστοί λόγω καρκίνου του μαστού ή προκαρκινικών παθήσεών του. Ο σκοπός είναι η δημιουργία μαστού που έχει όσο το δυνατόν πιο φυσική μορφή και υφή. Τα πλεονεκτήματα της αποκατάστασης του μαστού είναι σημαντικά, όπως έχει φανεί από εκτεταμένες κλινικές έρευνες και η δημιουργία ενός νέου μαστού βελτιώνει σημαντικά την ψυχολογική κατάσταση της γυναίκας, την αυτοπεποίθησή της και τη συνολική ποιότητα ζωής της. Το αν υπάρχει ένδειξη για αποκατάσταση καθώς και ο ενδεικνυόμενος χρόνος της αποκατάστασης κρίνονται από το χειρουργό μαστού σε συνεργασία με τον πλαστικό χειρουργό, τον ογκολόγο και τον ακτινοθεραπευτή ιατρό. Οι γυναίκες που ιατρικά έχουν ένδειξη για αποκατάσταση μαστού έχουν την επιλογή είτε της άμεσης αποκατάστασης, που γίνεται κατά τον ίδιο χειρουργικό χρόνο με τη μαστεκτομή, είτε της απώτερης αποκατάστασης που γίνεται τουλάχιστον ένα χρόνο μετά τη μαστεκτομή. Παράγοντες που επηρεάζουν υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής είναι το στάδιο της νόσου, το αν η ασθενής πρόκειται να υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία αλλά και οι προσωπικές επιθυμίες της ασθενούς. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται πιο συχνά σήμερα είναι η αποκατάσταση με ένθεμα σιλικόνης και η αυτόλογη αποκατάσταση. Η αυτόλογη αποκατάσταση γίνεται με κρημνό (μυ και δέρμα) από άλλο μέρος του σώματος της ασθενούς, συνήθως από την κοιλιά ή την πλάτη. Αν υπάρχει ένδειξη, η αποκατάσταση συμπληρώνεται με την πραγματοποίηση της κατάλληλης επέμβασης στον ετερόπλευρο μαστό, ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν ιδανικότερη συμμετρία στους δύο μαστούς.
Ο κύριος Ιωάννης Μπίτζος ανέλαβε τη διεύθυνση της Κλινικής πλαστικής χειρουργικής του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν το 2006 μετά από δεκαετή παραμονή του στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε αρχικά ως ειδικευόμενος σε ολόκληρο το φάσμα της πλαστικής χειρουργικής και στη συνέχεια ως ιδιώτης και πανεπιστημιακός ιατρός. Είναι μέλος του American Board of Plastic Surgery, του American Society of Plastic Surgeons και του American College of Surgeons.
INFO
Ιωάννης ΜπίτζοςΠλαστικός Χειρουργός, Διευθυντής Κλινικής Πλαστικής Χειρουργικής Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν
Τηλ : 210 8080682
http://www.bitzos.com
info@bitzos.com
Η αίσθηση της όρασης είναι ένα θείο δώρο που χρησιμοποιούμε καθημερινά για τουλάχιστον 12 ώρες κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής μας!
Το πόσο πολύτιμα είναι τα μάτια μας το αντιλαμβανόμαστε δυστυχώς όταν κάτι δεν πάει καλά. Επιβάλλεται λοιπόν να παρακολουθούμε και να φροντίζουμε τις δύο αυτές μαγικές σφαίρες ώστε να απολαμβάνουμε στο μέγιστο τα εκατομμύρια των ερεθισμάτων που λαμβάνουμε. Ας δούμε παρακάτω τι μπορούμε να κάνουμε.
Βρεφική ηλικία
Η πρώτη οφθαλμολογική εξέταση πραγματοποιείται στα βρέφη όταν ακόμα βρίσκονται στο μαιευτήριο (κυρίως στα ιδιωτικά). Σκοπός είναι να αποκλειστούν μεταξύ άλλων ο νεογνικός καταρράκτης, το συγγενές γλαύκωμα καθώς και η αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας που όπως υποδεικνύει και η ονομασία της εντοπίζεται σε νεογέννητα που γεννήθηκαν πριν τη 35η εβδομάδα και με βάρος γέννησης μικρότερο των 2.000 γραμμαρίων.
Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη αυτή εξέταση από τον παιδοφθαλμίατρο πρέπει να έχει γίνει μέχρι τη συμπλήρωση του πρώτου έτους του βρέφους προς επιβεβαίωση της μη ύπαρξης των παραπάνω αλλά και άλλων καταστάσεων.
Προσχολική ηλικία
Η ηλικία των 3 ετών είναι ιδανική για την επόμενη εξέταση καθώς το παιδί είναι πια αρκετά μεγάλο ώστε να δώσει υποκειμενικές απαντήσεις στο τεστ της οπτικής οξύτητας. Σε αυτή την εξέταση θα προσδιοριστεί η ύπαρξη ή μη κάποιας διαθλαστικής ανωμαλίας, όπως η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Είναι σημαντικό να γίνεται έγκαιρη και σωστή διόρθωση των προαναφερόμενων παθήσεων όχι μόνο για πρακτικούς λόγους αλλά για να αποφευχθεί η εξέλιξη τους σε καταστάσεις πιο δύσκολες ή ακόμα και μη αντιμετωπίσιμες, όπως η αμβλυωπία.
Αν σε οποιαδήποτε στιγμή πριν την προτεινόμενη ηλικία των 3 ετών, το παιδί παρουσιάσει εμφανή οφθαλμολογική ανωμαλία (π.χ. ερυθρότητα ματιού, εκκρίσεις, μη παράλληλα μάτια/στραβισμό κλπ), θα πρέπει να γίνει άμεσα μία εκτίμηση από τον οφθαλμίατρο. .
Μεγαλώνοντας θα πρέπει ο οφθαλμίατρος να παρακολουθεί την εξέλιξη της όρασης και των ματιών μας γενικότερα. Περισσότερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί από εκείνους που έχουν κληρονομικότητα για ορισμένες παθήσεις, όπως το γλαύκωμα, ή πάσχουν ήδη από μία συστηματική νόσο, όπως τον σακχαρώδη διαβήτη και την αρτηριακή υπέρταση. Η εξέταση στις περιπτώσεις αυτές είναι πιο εξειδικευμένη (τονομέτρηση, παχυμετρία, έλεγχος οπτικών πεδίων, βυθοσκόπηση, φλουροαγγειογραφία κ.λ.π.) και γίνεται ανάλογα την περίπτωση σε συχνά και τακτά χρονικά διαστήματα.
Χρήσιμες συμβουλές για όλους
Οι χρήστες φακών επαφής πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην υγιεινή των φακών. Αν κατά τη διάρκεια της χρήσης των φακών υπάρχει ενόχληση στα μάτια (τσούκσιμο, πόνος, ευαισθησία στο φως, δακρύρροια, μείωση όρασης) τότε πρέπει να απευθύνονται άμεσα στον οφθαλμίατρο.
Η έκθεση των ματιών στον ήλιο τις επικίνδυνες ώρες της ημέρας πρέπει να αποφεύγεται. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε αντιηλιακά στο πρόσωπο και τα βλέφαρα και να φοράμε κατάλληλα απορροφητικά γυαλιά ηλίου. Τα παιδιά ξεκινούν να φορούν γυαλιά ηλίου απαραιτήτως από την ηλικία των 2 ετών
Η τηλεόραση και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές εκπέμπουν ελάχιστη και σχεδόν καθόλου επιβλαβή ακτινοβολία.
Αν όμως μετά από παρατεταμένη χρήση Η/Υ υπάρχουν συμπτώματα όπως κούραση ή ξηρότητα των ματιών ακόμα και θολή όραση, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από τον οφθαλμίατρο.
Ελπίζω όλα τα παραπάνω να σας ευαισθητοποίησαν ώστε να παρακολουθείτε και να φροντίζετε τα μάτια σας με τον καλύτερο τρόπο.
Η αίσθηση της όρασης είναι ανεκτίμητη. Για αυτό, να την προσέχετε … σαν τα μάτια σας!
H Φυσικοθεραπεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, παρέχει υπηρεσίες σε άτομα και πληθυσμούς, με στόχο την ανάπτυξη, διατήρηση και αποκατάσταση της κίνησης και της λειτουργικότητας, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής των ασθενών.
Ειδικότερα, οι φυσικοθεραπευτικές υπηρεσίες επιδρούν σε περιπτώσεις όπου η κινητικότητα και η λειτουργική ικανότητα του ατόμου απειλούνται από κακώσεις ή τραυματισμούς, παθήσεις ή διαταραχές οφειλόμενες στην ηλικία ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Βασική παρέμβαση του φυσικοθεραπευτή είναι η παρέμβαση για τον έλεγχο του πόνου, ως παράγοντα περιορισμού της λειτουργικότητας. Το να είναι ένα άτομο λειτουργικά ανεξάρτητο αποτελεί βασική προϋπόθεση για να είναι υγιές.
Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καλύπτει ένα ευρύ φάσμα από διαταραχές που αφορούν το Μυοσκελετικό Σύστημα, το Κεντρικό και το Περιφερικό Νευρικό Σύστημα, το Αναπνευστικό και το Κυκλοφορικό Σύστημα.
Η επιστήμη της Φυσικοθεραπείας είναι ένα σύστημα γνώσεων και σπουδής της ανθρώπινης λειτουργίας με στόχο την ικανότητα του ατόμου να αντιληφθεί, να ελέγξει και να χρησιμοποιήσει το σώμα του. Στηρίζεται στις βασικές επιστήμες της Βιολογικής Μηχανικής, της Φυσιολογίας και της Ψυχολογίας με προεκτάσεις σε στοιχεία διαταραχής της λειτουργικότητας του ατόμου.
Ο Φυσικοθεραπευτής έχει προσωπική ευθύνη για την αξιολόγηση, την επιλογή των παρεμβάσεων και την εκτέλεση της θεραπείας. Στην πρακτική εφαρμογή της φυσικοθεραπείας γίνεται χρήση μέσων και μεθόδων, οι οποίες συνεχώς αξιολογούνται και υποστηρίζονται ερευνητικά, έτσι που να παρέχεται στον ασθενή υπεύθυνη και αποτελεσματική φυσικοθεραπεία.
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η Φυσικοθεραπεία εφαρμόζεται σε πάρα πολλές περιπτώσεις με ση¬μαντικά θεραπευτικά αποτελέσματα όπως :
1. Σε κακώσεις των διαφόρων ιστών (κακώσεις μυών, τενόντων, συν¬δέσμων, αρθρώσεων, οστών και νεύρων).
2. Σε οσφυαλγία – ισχιαλγία.
3. Σε περιαρθρίτιδα του ώμου.
4. Σε εγκαύματα.
5. Σε παραμορφώσεις της Σ.Σ. (κύφωση, λόρδωση, σκολίωση).
6. Σε παραμορφώσεις του άκρου ποδός (ραιβοϊπποποδία, κοιλοποδία, βλαισοποδία, πλατυποδία κ.ά.).
7. Σε νοσήματα πνευμόνων (εμφύσημα, άσθμα, βρογχίτιδα, πλευρίτι¬δα κ.ά.).
8. Σε νοσήματα του καρδιαγγειακού συστήματος.
9. Στη θωρακοχειρουργική.
10. Σε χρόνιες αρθρίτιδες (αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα, ρευματοει¬δής αρθρίτιδα).
11. Σε ορθοπεδικές παθήσεις που προκύπτουν από νευρομυϊκές διαταραχές (πο¬λυνευρίτιδα, εγκεφαλική παράλυση, μαιευτική παράλυση).
12. Στον ανώδυνο τοκετό.
Τέλος, εφαρμόζεται στην παχυσαρκία, την ψυχιατρική, τη γηριατρική και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
INFO
Ευάγγελος ΤσούκαςΑπόφοιτος : 1992
Φυσικοθεραπευτής, Πρόεδρος Δ.Σ. Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Φυσικοθεραπείας
Τηλ : 2106470200
Η ανεπάρκεια και τα προβλήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης και του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τα υψηλά κόστη πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης (ιατρικές επισκέψεις, διαγνωστικές εξετάσεις, νοσήλια κλπ) που παρέχει ο ιδιωτικός τομέας, καθιστούν απαραίτητη τη συμπλήρωση της κοινωνικής ασφάλισης με κάποιο ιδιωτικό πρόγραμμα ασφάλισης υγείας.
Η πλειονότητα των ασφαλιστικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα παρέχουν στην αγορά τέτοιου είδους ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης υγείας, τα οποία ουσιαστικά είναι προκαθορισμένα και προτιμολογημένα, ανά ηλικία και φύλο, από την ασφαλιστική εταιρεία. Ο ασφαλισμένος μπορεί όμως να επιλέξει μεταξύ διαφόρων παραμέτρων (ανώτατο ετήσιο όριο κάλυψης, θέση νοσηλείας κλπ), επιλογή που διαμορφώνει αντίστοιχα και το τελικό ετήσιο κόστος ασφάλισης.
Η δυνατότητα εισόδου – σύναψης ενός προγράμματος Υγείας ηλικιακά συνήθως ξεκινάει από τις πρώτες ημέρες μετά από τη γέννηση (15 ημέρες) και ως καταληκτική ημερομηνία εισόδου ορίζεται το 60o έτος του ενδιαφερόμενου προς ασφάλιση.
Τα σύγχρονα προγράμματα υγείας έχουν σχεδιαστεί, ώστε να παρέχουν στον ασφαλιζόμενο αποτελεσματική κάλυψη υγείας και ενδεικτικά αναφέρονται οι παρακάτω παροχές:
• Κάλυψη έως 100% εξόδων νοσηλείας στην Ελλάδα & το Εξωτερικό
• Απευθείας εξόφληση των εξόδων νοσηλείας στα συνεργαζόμενα νοσοκομεία
• Καταβολή Επιδομάτων
• Αντιμετώπιση σοβαρών & χρόνιων ασθενειών
• Επείγουσα μεταφορά σε νοσοκομεία
• Εξωνοσοκομειακές παροχές
Ένα άλλο σημαντικό σημείο που θα πρέπει να τονιστεί είναι ότι στην Ελλάδα μέχρι σήμερα (σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες) τα ατομικά προγράμματα υγείας στην πλειονότητά τους έχουν ισόβια διάρκεια. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να τα ακυρώσει αλλά ούτε και να τα τροποποιήσει, επομένως οι όροι μιας τέτοιας σύμβασης παραμένουν αμετάβλητοι. Η τάση, πάντως, πλέον και στη δική μας αγορά είναι τα νέα προγράμματα να γίνουν ετησίως ανανεούμενα και όχι πλέον ισόβιας διάρκειας.
Τέλος, μια παράμετρος που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα κατά τη σύναψη μιας τέτοιας ασφαλιστικής σύμβασης είναι το ετήσιο κόστος ασφάλισης κατά την έναρξη αυτής. Η συνεχής εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης σε συνδυασμό με τον καλπάζοντα ιατρικό πληθωρισμό, έχει σαν συνέπεια ο κλάδος Υγείας για την πλειονότητα των ασφαλιστικών εταιρειών να παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια αρνητικό αποτέλεσμα. Λαμβάνοντας υπόψη και την «ισοβιότητα» των συμβολαίων αυτών αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες μην έχοντας άλλο τρόπο να διορθώσουν το αποτέλεσμα του χαρτοφυλακίου τους (εφόσον δεν μπορούν να παρέμβουν στα εν ισχύ συμβόλαια) καταφεύγουν στη μοναδική διέξοδο που έχουν, που δεν είναι άλλη από τη συνεχή αύξηση των ασφαλίστρων. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, παρουσιάζεται το φαινόμενο ετήσιων αυξήσεων, που κυμαίνονται σε ποσοστό 5% έως 15%. Το αρχικό κόστος ένταξης, λοιπόν, σε ένα τέτοιο πρόγραμμα θα πρέπει να είναι σχετικά προσιτό, με την έννοια ότι οι συνεχόμενες αυξήσεις του ασφαλίστρου σε βάθος χρόνου, μπορούν να οδηγήσουν μελλοντικά σε αδυναμία πληρωμής του από τον ασφαλιζόμενο και ουσιαστικά στην αναγκαστική ακύρωσή του.
Σε όποια περίπτωση πολύ σημαντικός είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν τα διαμεσολαβούντα στην ασφάλιση πρόσωπα (μεσίτες ασφαλίσεων, πράκτορες, ασφαλιστικοί σύμβουλοι κλπ) στη σύναψη μιας τέτοιας σύμβασης, καθώς ως κατηρτισμένοι επαγγελματίες του κλάδου, θα πρέπει να διερευνούν τις ανάγκες του υποψηφίου προς ασφάλιση, να τον συμβουλεύουν και τελικώς, κατόπιν διενέργειας έρευνας της ασφαλιστικής αγοράς, να του προτείνουν αμερόληπτα την πλέον ενδεδειγμένη για αυτόν ασφαλιστική πρόταση.
INFO
Γιάννης ΞηρογιαννόπουλοςΑπόφοιτος : 1991
Μεσίτης Ασφαλίσεων Σ.Ι.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ε.Π.Ε.
Τηλ : 210 3602226-9
ioannis@xirogiannopoulos.g
Είναι γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα έχει επηρεάσει όλες τις αγορές και φυσικά τη συμπεριφορά του καταναλωτή. Το περιβάλλον αλλάζει και παράλληλα αλλάζει και ο καταναλωτής, ο οποίος είναι πλέον ευαισθητοποιημένος και απαιτητικός σε θέματα τιμών, ποιότητας και αξιοπιστίας είτε των προϊόντων είτε των εταιρειών.
Αντίστοιχα διαμορφώνεται και το περιβάλλον της αυτοθεραπείας (Health Care) και της φροντίδας της υγείας.
Ο ασθενής-καταναλωτής σήμερα ενημερώνεται όλο και περισσότερο για θέματα υγείας και είναι απαιτητικός όσον αφορά στις διαθέσιμες επιλογές του στα φάρμακα της αυτοθεραπείας. Επιπλέον, η ιδιαιτερότητα της οικονομικής συγκυρίας στην Ελλάδα οδηγεί σε σημαντικές αλλαγές στον τομέα της υγείας και κατά συνέπεια διαμορφώνει τη συμπεριφορά του καταναλωτή ως προς τη διαχείριση της υγείας του. Συνεπώς δημιουργούνται νέες προϋποθέσεις στον τομέα της αυτοθεραπείας (Health Care) και της φροντίδας της υγείας, όπου ο ασθενής-καταναλωτής καλείται πλέον να πάρει ο ίδιος αποφάσεις για να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα της υγείας του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται ευκαιρίες στη συγκεκριμένη αγορά, η οποία εμπλουτίζεται συνεχώς με περισσότερα κατάλληλα σκευάσματα και πιο εξειδικευμένες λύσεις.
Στη χώρα μας, τα σκευάσματα αυτά, τα OTC (Over the Counter), αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία σε σχέση με τα υπόλοιπα καταναλωτικά προϊόντα. Τα OTC πωλούνται αποκλειστικά μέσα από τα φαρμακεία, αλλά για τη χορήγησή τους δεν απαιτείται ιατρική συνταγή. Τα OTC βρίσκονται στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ του καταναλωτικού προϊόντος και του φαρμάκου με αποτέλεσμα η επικοινωνία προς το κοινό να γίνεται τόσο above the line όσο και μέσα στο φαρμακείο. Συχνά, όταν κάποιος αντιμετωπίζει ένα απλό καθημερινό θέμα υγείας, απευθύνεται στο φαρμακοποιό του πρώτον για να ενημερωθεί για το πρόβλημά του αλλά και για να τον συμβουλευτεί ως προς την αντιμετώπισή του. Παράλληλα, τα OTC έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης όλων των σύγχρονων εργαλείων Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας προς το καταναλωτικό κοινό.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι κανόνες για τη διαφήμιση και την επικοινωνία των OTC, οι οποίοι καθορίζονται από τις αρχές και τους οποίους οφείλουμε πάντα να ακολουθούμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα διάφορα κανάλια επικοινωνίας (ακόμη και τα πιο σύγχρονα), ώστε να προσεγγίσουμε το ευρύ κοινό και να χτίσουμε σχέσεις με τα κοινά στόχους μας.
Η δαπάνη στα ΜΜΕ καθορίζεται από 3 κυρίως κατηγορίες διαφημιζομένων: την κινητή τηλεφωνία, τα αυτοκίνητα και τις τράπεζες.
Κατά την περίοδο Ιαν.-Αύγ. 2011 η διαφημιστική δαπάνη ανήλθε στα 693 εκ. Ευρώ, αλλά εμφάνισε μείωση -18% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό 8άμηνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Media Services τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση τη δέχτηκε το ραδιόφωνο και ο περιοδικός τύπος κατά -27,4% και -21% αντίστοιχα, ενώ η τηλεόραση επηρεάστηκε λιγότερο (-9,6%) και συνεπώς φαίνεται να κυριαρχεί ακόμη σαν μέσο επικοινωνίας.
Αντίστοιχες μειώσεις της διαφημιστικής δαπάνης έχουν προκύψει και στην κατηγορία των OTC προϊόντων (Over the Counter). Αξιοσημείωτο όμως είναι το μερίδιο της επένδυσης σε διαφημιστική δαπάνη των σκευασμάτων αυτών, το οποίο ανήλθε στα 24 εκ. Ευρώ κατά το 2010.
Τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διαφήμιση των OTC είναι η τηλεόραση και ο περιοδικός τύπος, ενώ το ραδιόφωνο αποτελεί μόλις το 4% της συνολικής διαφημιστικής επένδυσης (12 εκ. Ευρώ το 2011). Ουσιαστικά η δαπάνη της διαφήμισης επιμερίζεται στην τηλεόραση (50%) και στην έντυπη διαφήμιση (46%). Η τηλεόραση σήμερα είναι το κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας για τα OTC, γιατί εύκολα προσεγγίζει ευρύ κοινό, με μεγάλη συχνότητα και δίνει σαφή μηνύματα και άμεση λύση στον ασθενή-καταναλωτή.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση της επικοινωνίας μέσα από το διαδίκτυο σε όλες τις κατηγορίες των προϊόντων (+35%). Η σχέση της αγοράς των OTC με τα νέα κανάλια επικοινωνίας δεν μπορεί να είναι διαφορετική από αυτή που είναι για τα υπόλοιπα καταναλωτικά προϊόντα. Οι αυστηροί κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της διαφήμισης των OTC δε σημαίνουν ότι δεν μπορούμε να καινοτομήσουμε και να χρησιμοποιήσουμε τα νέα κανάλια επικοινωνίας, πάντα με ήθος και σοβαρότητα. Τα νέα μέσα που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες, δηλαδή το internet και τα social media, δίνουν τη δυνατότητα στον ασθενή-καταναλωτή να διαβάζει και να ενημερώνεται εις βάθος είτε για παθήσεις είτε για καθημερινά προβλήματα υγείας, να γίνεται κοινωνός σε περισσότερες πληροφορίες και επιστημονικά δεδομένα και να διαμορφώνει μια ολοκληρωμένη άποψη για τις λύσεις που θα επιλέξει.
Τελικά, ο ασθενής-καταναλωτής έχει πολλές επιρροές προκειμένου να αποφασίσει ποιο σκεύασμα θα επιλέξει (φαρμακοποιός, γιατρός, σύσταση), όμως τα ΜΜΕ παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της γνώμης του, δεδομένου ότι μέσα από αυτά μπορεί να πληροφορηθεί και να ενημερωθεί για τα θέματα υγείας που τον απασχολούν, για το πώς θα τα αντιμετωπίσει και ποια θα είναι η επιλογή του. Σίγουρα το μέλλον στην επικοινωνία σε θέματα υγείας είναι τα ηλεκτρονικά μέσα, όπως άλλωστε κυριαρχεί και στις υπόλοιπες κατηγορίες προϊόντων. Διαμορφώνουν προσωπική άποψη σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός και μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για προϊόντα και υπηρεσίες υγείας.
Η επικοινωνία από τα ΜΜΕ για τα OTC είναι πλέον απαραίτητη και προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στις απαιτήσεις του ασθενή-καταναλωτή, δεδομένου ότι στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο τομέας της αυτοθεραπείας έχει αρχίσει να κυριαρχεί στην αγορά της υγείας.
Πηγές: Media Services & AGB/Επεξεργασία mindshare 2011.
INFO
Ελένη ΒαρελάΑπόφοιτος : 1992
Marketing & PR Director Consumer Health Group Galenica
http://www.galenica.gr
evarela@galenica.gr
Η υπερηχογραφία αποτελεί μία ασφαλή, μη επεμβατική μέθοδο με μεγάλη διαγνωστική ακρίβεια, που παρέχει πολλές και σημαντικές πληροφορίες για το έμβρυο και την εγκυμοσύνη γενικότερα. Το υπερηχογράφημα χρησιμοποιεί ακουστικά κύματα υψηλής συχνότητας για την απεικόνιση του εμβρύου και χρησιμοποιείται στην ιατρική τα τελευταία 30 χρόνια. Οι υπέρηχοι δεν εκπέμπουν ακτινοβολία, όπως π.χ. οι ακτινογραφίες, και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι οι υπέρηχοι μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο έμβρυο.
Η εξέλιξη στον τομέα της τεχνολογίας δίνει τη δυνατότητα να απεικονίζουμε και να ελέγχουμε το έμβρυο σε τρεις διαστάσεις, οι γνωστές 3D εικόνες. Το λεγόμενο 4Dυπερηχογράφημα αναφέρεται σε παρακολούθηση των κινήσεων του εμβρύου με 3D εικόνες.
Τα βασικά υπερηχογραφήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι τα ακόλουθα:
1. Το υπερηχογράφημα αρχόμενης κύησης (6-9 εβδομάδες):
Προσφέρει πληροφορίες για τον αριθμό των εμβρύων, την καρδιακή συχνότητα του εμβρύου και την ακριβή ηλικία κύησης. Επίσης, συμβάλλει στην έγκαιρη εντόπιση προβλημάτων, όπως η εξωμήτριος κύηση και η αποβολή.
2. Το υπερηχογράφημα αυχενικής διαφάνειας (11-13+6 εβδομάδες):
Είναι το υπερηχογράφημα κατά το οποίο γίνεται η μέτρηση της αυχενικής διαφάνειας του εμβρύου και σε συνδυασμό με άλλες υπερηχογραφικές μετρήσεις (ρινικό οστό, ροή αίματος στο φλεβώδη πόρο και την τριγλώχινα βαλβίδα, γωνία προσώπου) και βιοχημικούς δείκτες στο αίμα της εγκύου (free-βhcG&PAPP-A) υπολογίζεται με υψηλή ακρίβεια η πιθανότητα για σύνδρομο Down και για άλλες χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Επίσης ελέγχεται η ανατομία του εμβρύου για πιθανές ανωμαλίες και η πιθανότητα να αναπτύξει η έγκυος προεκλαμψία/υπέρταση κατά τη διάρκεια της κύησης.
3. Το υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου (18-24 εβδομάδες):
Ο κύριος σκοπός του είναι ο λεπτομερής έλεγχος της εμβρυϊκής ανατομίας. Ένα φυσιολογικό υπερηχογράφημα β’ επιπέδου μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο να έχει το έμβρυο κάποια σοβαρή συγγενή ανωμαλία, χωρίς όμως να τον εξαλείφει. Επίσης παρέχει πληροφορίες για την πιθανότητα πρόωρου τοκετού καθώς και για την πιθανότητα να αναπτύξει η έγκυος προεκλαμψία/υπέρταση στην εγκυμοσύνη.
4. Το υπερηχογράφημα ανάπτυξης του εμβρύου/Doppler (24-42 εβδομάδες):
Κατά το υπερηχογράφημα αυτό ελέγχεται η ανάπτυξη του εμβρύου (βιομετρία), η ποσότητα του αμνιακού υγρού, η ροή του αίματος στον ομφάλιο λώρο και στα αγγεία του εμβρύου, η θέση και η μορφολογία του πλακούντα, η κινητικότητα του εμβρύου και οι αναπνευστικές του κινήσεις. Ο συνδυασμός υπερηχογραφικών μετρήσεων με καρδιοτοκογραφικό έλεγχο αποτελούν το λεγόμενο βιοφυσικό προφίλ του εμβρύου.
Τρισδιάστατο υπερηχογράφημα (3D& 4D)
Η τεχνολογία μας επιτρέπει πλέον να έχουμε τρισδιάστατη απεικόνιση του εμβρύου. Η τρισδιάστατη εικόνα (3D) προκύπτει από τη σύνθεση πολλών δισδιάστατων εικόνων. Στα περισσότερο εξελιγμένα μηχανήματα μπορούμε να βλέπουμε το έμβρυο τρισδιάστατο σε πραγματικό χρόνο (4D), δηλαδή να βλέπουμε τις κινήσεις του. Η συνηθισμένη δισδιάστατη υπερηχογραφική εικόνα μας δίνει τις πιο σημαντικές πληροφορίες για το έμβρυο. Σε κάποιες σπάνιες ανωμαλίες το τρισδιάστατο υπερηχογράφημα μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε καλύτερα ορισμένα όργανα, ωστόσο είναι το δισδιάστατο υπερηχογράφημα που βασικά θα μας κατευθύνει στη διάγνωσή μας. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της τρισδιάστατης υπερηχογραφίας είναι ότι μας δίνει την ευχαρίστηση να δούμε πιο «πραγματικές» εικόνες του εμβρύου στο φυσικό του περιβάλλον και ενισχύει έτσι την ψυχική επαφή των γονέων με το παιδί τους.
Επεμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι
Η αμνιοπαρακέντηση (λήψη αμνιακού υγρού) και η λήψη τροφοβλάστης (λήψη βιοψίας από τον πλακούντα) είναι επεμβατικές μέθοδοι για τον έλεγχο των χρωμοσωμάτων του εμβρύου. Η λήψη τροφοβλάστης γίνεται από την 11η εβδομάδα της κύησης. Υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση μία λεπτή βελόνα εισέρχεται στον πλακούντα και λαμβάνεται υλικό (χοριακές λάχνες). Αντίστοιχα, η αμνιοπαρακέντηση γίνεται από τη 16η εβδομάδα. Υπό υπερηχογραφικό έλεγχο μία λεπτή βελόνα εισέρχεται στον αμνιακό σάκκο και λαμβάνεται αμνιακό υγρό. Και με τις δύο αυτές μεθόδους εξετάζονται κληρονομικά νοσήματα, ο αριθμός και η ακεραιότητα των χρωμοσωμάτων και αποκλείονται μείζονες ανωμαλίες, όπως το σύνδρομο Down. Ωστόσο, με τον έλεγχο αυτό δεν είναι δυνατόν να αποκλεισθούν όλες οι ανωμαλίες. Τόσο στην αμνιοπαρακέντηση όσο και στη λήψη τροφοβλάστης υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος αποβολής (μικρότερος από 1%).
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι με τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν όλες οι ανωμαλίες, ενώ υπάρχουν και νοσήματα που είναι αδύνατον να διαγνωστούν προγεννητικά. Αυτό δε μειώνει την αξία της υπερηχογραφίας, που είναι απαραίτητη στην παρακολούθηση της κύησης και έχει καταστήσει δυνατή την έγκαιρη και ακριβή διάγνωση πολλών ανατομικών και χρωμοσωμικών ανωμαλιών του εμβρύου καθώς και γενετικών συνδρόμων βελτιώνοντας σημαντικά την έκβαση των κυήσεων.
INFO
Πάνος ΑντσακλήςΑπόφοιτος : 1994
Μαιευτήρας – Γυναικολόγος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Τηλ : 210-7771386, 6945-586417
panosant@gmail.com
Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό τοίχωμα των μεγάλων αγγείων του σώματος τα οποία το μεταφέρουν από την καρδιά σε όλα τα όργανα.
Υπέρταση είναι η κατάσταση, όπου η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά αυξημένη πάνω από τα φυσιολογικά όρια.
Η αρτηριακή πίεση καταγράφεται με δύο αριθμούς, π.χ. 157/96 mmHg. Ο μεγαλύτερος αριθμός είναι η «συστολική πίεση» που είναι γνωστή στον κόσμο ως η «μεγάλη πίεση» και ο μικρότερος αριθμός είναι η «διαστολική πίεση», γνωστή στον κόσμο, εσφαλμένα, ως η «πίεση της καρδιάς» ή η «μικρή πίεση». Σωστό είναι να καταγράφουμε και τις σφύξεις μας, πχ 72/λεπτό.
Πού οφείλεται η αρτηριακή υπέρταση;
Στη πλειοψηφία τους (περίπου το 95%), οι υπερτασικοί εμφανίζουν «ιδιοπαθή υπέρταση». Πρόκειται για υπέρταση άγνωστης αιτιολογίας, που έχει σχέση όμως με την κληρονομικότητα καθώς και με άλλους παράγοντες, όπως την παχυσαρκία, τη μακροχρόνια πρόσληψη μεγάλης ποσότητας αλατιού, την καθιστική ζωή κ.λ.π. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 35 ετών, αλλά μπορεί να εκδηλωθεί και νωρίτερα, ακόμα και στα μικρά παιδιά.
Εάν και οι δύο γονείς ενός ατόμου πάσχουν από αρτηριακή υπέρταση, η πιθανότητα αυτό το άτομο να εμφανίσει υπέρταση κάποια στιγμή της ζωής του ξεπερνάει το 70%. Σε λίγες περιπτώσεις (5%), η υπέρταση οφείλεται σε κάποια αναγνωρίσιμη ασθένεια («δευτεροπαθής υπέρταση»), η οποία εφόσον διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί, μπορεί να θεραπευθεί. Συχνότερα αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι η άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου, η στένωση των νεφρικών αρτηριών και άλλα.
Ποια πίεση είναι περισσότερο επικίνδυνη;
Tόσο η συστολική όσο και η διαστολική αρτηριακή πίεση αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακού νοσήματος. Η άποψη ότι η διαστολική πίεση είναι σημαντικότερη από τη συστολική, είναι λανθασμένη. Η διαστολική πίεση αυξάνεται σε νεαρά άτομα μέχρι την ηλικία περίπου των 55 ετών, ενώ σε άτομα άνω των 65-70 ετών συνήθως αυξάνεται η συστολική πίεση και η διαστολική μειώνεται (μεμονωμένη συστολική υπέρταση). Σε αυτές τις ηλικίες, η συστολική πίεση είναι περισσότερο επικίνδυνη από τη διαστολική. Στην ηλικιακή ομάδα των 55-65 ετών συνήθως αυξάνεται τόσο η συστολική όσο και η διαστολική πίεση.
Προκαλεί συμπτώματα;
Η αυξημένη αρτηριακή πίεση κατά κανόνα είναι ασυμπτωματική. Οι ενοχλήσεις, αν υπάρχουν, οφείλονται στις επιπλοκές της, που συνήθως εμφανίζονται μετά από χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο η υπέρταση είναι γνωστή ως «the silent killer».
Ο πονοκέφαλος, η ζαλάδα, τα βουητά στα αυτιά κ.λ.π. συνήθως δεν οφείλονται στην υπέρταση. Το αντίστροφο όμως μπορεί να συμβεί, δηλαδή η ανησυχία λόγω της λανθασμένης αντίληψης ότι τα συμπτώματα οφείλονται στην αυξημένη πίεση, μπορεί να αυξήσει την πίεση.
Η διάγνωση της υπέρτασης τίθεται όταν σε τουλάχιστον 2-3 επισκέψεις στο ιατρείο οι τιμές της αρτηριακής πίεσης είναι >140 για τη συστολική και >90 για τη διαστολική.
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι έχει πολύ μεγάλη αξία, τόσο διαγνωστική όσο και για παρακολούθηση της ανταπόκρισης της θεραπείας. Με τις κατ’ οίκον μετρήσεις μπορούμε να διαγνώσουμε και ειδικές μορφές υπέρτασης, όπως την υπέρταση «λευκής μπλούζας» και τη «masked hypertension».
INFO
Δημήτρης ΓουρλήςΑπόφοιτος : 1991
Ειδικός Παθολόγος Υπερτασιολόγος
Τηλ : 2106206803
http://www.gourlis.gr